Mehmet Yesevi Özgün

Zaman öyle yavaşlar ki, zamanın beraberinde değiştirdiği her şeyin eskidiğini tam da anın içerisinde görürüm. Rüzgara benzettiğim bu akıp giden zaman, aynı rüzgarın havayı süpürdüğü gibi arkasında toz bulutuna benzeyen bir akis bırakır. dışardan baktığında etkilenmez insan. Fakat içinde olduğunda zamanın kendisine benzeyen hafif bir rüzgar gibi ürpertir içini.